مطالعه رابطه بین مصرف رسانه ‏ای و احساس امنیت اجتماعی

مفهوم امنیت اجتماعی و احساس امنیت شهروندان، به عنوان عنصر کلیدی در دستیابی به اهداف پیش‏بینی شده، از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و همیشه توجه جامعه‏شناسان و جرم‏شناسان را در پی داشته است. احساس امنیت شهروندان موجب بالا رفتن آسایش و رفاه آنها و پذیرش انجام امور تعهد و مسؤولیت خواهد شد. از سوی دیگر، گسترش استفاده از رسانه‏های جمعی در سال‏های اخیر و تأثیراتی که این رسانه ها بر جامعه دارند، ذهن بسیاری از پژوهشگران داخلی و خارجی را به خود مشغول داشته است. از این رو هدف از انجام این پژوهش مطالعه تأثیر رسانه‏های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی در جامعه شهری است، که شامل بررسی نظری و تجربی احساس امنیت می‏شود. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان 35-15 سال شهر سنندج است. تعداد نمونه با توجه به جامعه آماری و براساس جدول لین382 نفر تعیین شده است. شیوه نمونه‏گیری نیز نمونه‏گیری چند مرحله‏ای است. یافته‏ها حاکی است بین جنسیت، وضعیت تأهل، نوع مسکن و وضعیت سکونت با احساس امنیت اجتماعی رابطه معنا برقرار است. برای آزمون تأثیر رسانه‏ها بر احساس امنیت، از روش تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شد. یافته‏ها حاکی است که تأثیر تعاملی استفاده از تلویزیون داخلی و رادیو داخلی بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت داشته است (534/10= f ، 000/0= sig ). در مراتب بعدی تأثیر تعاملی استفاده از اینترنت و بلوتوث، تلویزیون خارجی و بلوتوث، تلویزیون خارجی و موبایل، اینترنت و موبایل، تلویزیون خارجی و اینترنت قرار دارد. تحلیل رگرسیون چند متغیره حاکی است که از میان متغیرهای وارد شده، متغیرهای نوع مسکن، سن، رسانه و تحصیلات باقی می‏مانند که در مجموع 38 درصد (374 r2=/ .) از متغیر وابسته را تبیین می‏کنند.